همان طور که گفتیم هورمون های گوارشی می توانند بر روی هر عضوی از سیستم گوارشی تاثیر بگذارند. این هومون ها حتی می توانند بر روی یک سلول خاص اثر گذار بوده و عملکردهای زیر را ایجاد کنند:
هورمون های گوارشی نباید با آنزیم های گوارشی اشتباه گرفته شود. هورمون ها با پیام رسانی شیمیایی خود، هماهنگی لازم در جذب مواد غذایی ایجادمی کنند. اما آنزیم، بخشی از هضم شیمیایی است که برای هضم غذا یک کاتالیزور به ماده غذایی در روده اضافه می کند.
از آنجا که اغلب هورمون های گوارشی نقش های متعددی در بدن دارند، کمبود و یا وجود بیش از حد آن ها در بدن می تواند تاثیر عمیقی بر روند گوارش و ایجاد مشکلات گوارشی داشته باشد. آنزیم های گوارشی را به راحتی می تواند جایگزین نمود اما امکان جایگزین کردن هورمون های گوارشی و درمان اختلال در آن ها، به سادگی امکان پذیر نیست.
هورمون های گوارشی در پاسخ به محرکی خاص ترشح می شوند. این هورمون ها تضمین می کنند که کل روند هضم؛ در پاسخ به تغییرات در روده و در جریان خون، هماهنگ شده است. اقدامات یا عملکرد این هورمون ها و اثرات آن در هضم و جذب غذا به شرح زیر می باشد.
هورمون های گوارشی ممکن است به صورت مستقیم بر روند گوارشی تاثیر نگذارد. این هومون ها نقش های اضافی در بدن بازی می کنند که به طور غیر مستقیم به هضم، جذب و متابولیسم مواد مغذی در بدن کمک می کند. به عنوان مثال، ترشح هورمون گرلین ممکن است هورمون رشد را تحریک کند.
منبع ترشح:
منبع ترشح آن سلول های G در معده می باشد.
موارد محرک برای ترشح:
پروتئین و اسیدهای آمینه ترشح گاسترین را تحریک می کند. اما سوماتوستاتین و اسید ها، سرکوب کننده ترشح گاسترین هستند.
عملکرد:
این هومون برای افزایش ترشح اسید معده طراحی شده است.
منبع ترشح:
سلول های D که در سراسر دستگاه گوارش (روده) واقع شده اند.
موارد محرک برای ترشح:
خوردن غذاهای چرب باعث تحریک ترشح این هورمون می شود.
عملکرد:
منبع ترشح:
این هورمون مستقیما از معده ترشح می شود.
موارد محرک برای ترشح:
این هومون زمانی که ما ناشتا هستیم تحریک شده و ترشح می شود و زمانی که غذا می خوریم و سیر می شویم سرکوب خواهد شد.
عملکرد:
این هومون باعث تحریک اشتها می شود.
منبع ترشح:
این هورمون ابتدا توسط دو بخش از روده کوچک به نام دئودنوم و ژژنوم و توسط سلول I ترشح می شود. و سپس توسط انتهای عصب آخرین بخش از روده کوچک، به نام ایلئوم و روده بزرگ ترشح می شود.
موارد محرک برای ترشح:
عملکرد:
منبع ترشح:
هومون سکرتین نخست در دو بخش از روده کوچک به نام دئودنوم و ژژنوم و توسط سلول های S تولید می شود.
موارد محرک برای ترشح:
اسید های موجود در دوازدهه (روده کوچک) با افزایش PH خود محرک ترشح آن هستند.
همچنین ورود اسیدهای چرب به بدن نیز قادرند محرک سکرتین باشند.
عملکرد:
منبع ترشح:
این هومون هم در روده کوچک و هم در روده بزرگ ترشح می شود.
موارد محرک برای ترشح:
عملکرد:
منبع ترشح:
این هومون توسط سلول های K در دوازدهه و ژژونوم ترشح می شود.
موارد محرک برای ترشح:
گلوکز و غذاهای چرب از جمله موادی هستند که این هومون را تحریک می کنند.
عملکرد:
منبع ترشح:
تمام رشته های عصبی در سراسر اندام های گوارشی این ماده را ترشح می کنند.
موارد محرک برای ترشح:
هنوز مشخص نشده است که محرک این هومون چیست.
عملکرد:
منبع ترشح:
منبع ترشح این هومون روده کوچک و روده بزرگ است.
موارد محرک برای ترشح:
محرک های این هومون هنوز نامشخص هستند. اما محققان معتقدند که این هورمون ممکن است در پاسخ به محرک های خاص؛ موجب اسهال شود.
عملکرد: