(3)(4)(5)(6)(7)(8)(9)(10)(11)(12)(13)(14)(15)(16)(17)(18)(19)(20)(21)(22)(23)(24)(25)(26)(27)(28)(29)(30)(31)(32)(33)(34)(35)(36).jpg)
کرونای تیغی اصطلاح غیررسمی برای واریانت NB.۱.۸.۱ (نیمبوس)، زیرشاخهای از اُمیکرون SARS-CoV-۲، است که با گلودرد شدید و سوزاننده (شبیه بلعیدن تیغ) شناخته میشود. علائم اصلی شامل سرفههای برنده، تغییر صدا، تب خفیف و درگیری تنفسی فوقانی است، اما شدت کلی آن مشابه سویههای قبلی اُمیکرون است و خطر مرگ یا بستری بیشتری ندارد. مطالعات نشان میدهند علائم بویایی و چشایی کمتر دیده میشود. پیشگیری با ماسک، واکسیناسیون و بهداشت دست توصیه میشود. در صورت علائم شدید، تست PCR و مشاوره پزشکی ضروری است.
کرونای تیغی به نوعی از عفونت ویروسی گفته میشود که با التهاب شدید گلو، درد سوزشی و علائم تنفسی همراه است. این بیماری معمولاً در اثر ویروسهای تنفسی ایجاد میشود و میتواند علائم شدیدتری نسبت به سرماخوردگی ایجاد کند. در بسیاری از مبتلایان، علائم بهصورت ناگهانی آغاز شده و طی چند روز تشدید میشود. کرونای تیغی ممکن است در کنار علائم تنفسی، نشانههای گوارشی مانند تهوع یا اسهال نیز ایجاد کند. شدت آن در همه افراد یکسان نیست و برخی دورهای سبک و برخی دورهای بسیار اذیتکننده را تجربه میکنند. این بیماری معمولاً خودمحدودشونده است اما در گروههای حساس میتواند خطرناک باشد. در این مقاله از دکترتو به سوالات شما در این باره پرداخته میشود.
کرونای تیغی نام غیررسمی برای نوعی گلودرد بسیار شدید در برخی موارد کووید-۱۹ (بهویژه زیرسویه امیکرون NB.۱.۸.۱ یا Nimbus) است و بیماری یا ویروس جداگانهای محسوب نمیشود. علائم و راه انتقال همان علائم و راههای انتقال کووید-۱۹ هستند. واژه تیغی به این دلیل استفاده میشود که گلودرد آن مانند احساس وجود تیغ، خراش یا زخم عمیق است.
در بسیاری از مبتلایان، علائم بهصورت ناگهانی آغاز شده و طی چند روز تشدید میشود. کرونای تیغی به عنوان یکی از انواع کرونا ممکن است در کنار علائم تنفسی، نشانههای گوارشی مانند تهوع یا اسهال نیز ایجاد کند. شدت آن در همه افراد یکسان نیست و برخی دورهای سبک و برخی دورهای بسیار اذیتکننده را تجربه میکنند. این بیماری معمولاً خودمحدودشونده است اما در گروههای حساس میتواند خطرناک باشد.
در بیشتر موارد، کرونای تیغی کشنده نیست و با درمان حمایتی و مراقبت مناسب بهبود مییابد. با این حال، در نوزادان، سالمندان، بیماران قلبی-ریوی و افراد با ضعف سیستم ایمنی ممکن است شدت بیشتری داشته باشد. در موارد نادر، التهاب شدید ریه، کمآبی بدن یا عفونت ثانویه میتواند خطرساز شود.
اگر علائم تنفسی تشدید شود یا تب بالا بیش از سه روز ادامه یابد، مراجعه فوری به پزشک ضروری است. میزان مرگومیر ناشی از این بیماری بسیار کم گزارش شده است، اما نادیده گرفتن علائم شدید میتواند خطرناک باشد. بنابراین جدی گرفتن نشانهها و مراقبت صحیح اهمیت بالایی دارد.
کرونای تیغی معمولاً با شروع ناگهانی تب، گلودرد شدید و بیحالی ظاهر میشود که ممکن است چند روز قبل از بروز سایر علائم رخ دهد. سرفه خشک و احساس خستگی مفرط نیز از علائم اولیه شایع است. گلودرد شدید، سوزش و تورم لوزهها میتواند بلع را دشوار کند و همراه با التهاب گلو باشد.
برخی افراد ممکن است سردرد، دردهای عضلانی و ضعف عمومی بدن را تجربه کنند که نشاندهنده پاسخ سیستم ایمنی بدن به ویروس است. تورم غدد لنفاوی گردن و احساس لرز نیز گاهی با علائم اولیه همراه است. در برخی موارد، جوش یا التهاب پوست در ناحیه گردن و صورت ممکن است دیده شود، که با پیشرفت بیماری شدت آن افزایش مییابد. شناخت سریع علائم کمک میکند تا درمان به موقع آغاز شود و عوارض جدی پیشگیری گردد.
کرونای تیغی عمدتاً ناشی از عفونت ویروسی است که به دستگاه تنفسی فوقانی حمله میکند و علائم شدیدی مانند گلودرد، تب و خستگی ایجاد میکند. این ویروس میتواند از طریق تماس مستقیم با افراد مبتلا یا از طریق قطرات تنفسی هنگام سرفه، عطسه یا صحبت کردن به دیگران منتقل شود. تماس با سطوح آلوده و سپس لمس صورت، دهان یا چشم نیز یکی از مسیرهای شایع انتشار است.
افرادی که سیستم ایمنی ضعیف دارند، مانند سالمندان، نوزادان یا افراد مبتلا به بیماریهای مزمن، بیشتر در معرض ابتلا قرار دارند. فاکتورهای محیطی مانند فصول سرد و افزایش شیوع بیماریهای تنفسی نیز میتواند احتمال ابتلا را افزایش دهد. استرس، کمبود خواب و تغذیه نامناسب نیز نقش مهمی در کاهش مقاومت بدن در برابر ویروس دارند. شناخت دقیق علت ابتلا به کرونای تیغی به فرد و پزشکان کمک میکند تا اقدامات پیشگیرانه مؤثر، درمان به موقع و کاهش عوارض احتمالی را بهطور صحیح انجام دهند و از شیوع بیشتر بیماری جلوگیری شود.
تشخیص کرونای تیغی معمولاً بر اساس معاینه بالینی و بررسی دقیق علائم انجام میشود، زیرا این بیماری الگوی مشخصی از التهاب و سوزش شدید گلو دارد. پزشک ابتدا حلق، لوزهها و وضعیت تنفس را بررسی کرده و وجود قرمزی، تورم یا زخم را ارزیابی میکند. در برخی موارد برای رد کردن عفونتهای مشابه مانند آنفلوآنزا، استرپتوکوک یا کرونا تستهای تکمیلی انجام میشود. تست کرونا با PCR یا آنتیژن در صورت شک به ویروسهای تنفسی تجویز میشود. آزمایش خون نیز ممکن است برای بررسی میزان التهاب و تشخیص دقیقتر کمککننده باشد. در موارد شدید یا درماننشده، تصویربرداری مانند سیتیاسکن برای بررسی عوارض احتمالی انجام میشود.
درمان کرونای تیغی عمدتاً بر کنترل علائم و کاهش شدت بیماری متمرکز است. استراحت کافی و مصرف مایعات فراوان برای جلوگیری از کمآبی و تسریع روند بهبود توصیه میشود. داروهای ضدویروس مانند رمدسیویر میتوانند در کاهش مدت زمان بیماری و شدت علائم مؤثر باشند.
مسکنها و داروهای تببر برای کاهش درد و تب استفاده میشوند و به تسکین ناراحتی کمک میکنند. مراقبتهای خانگی مانند غرغره با آب نمک، مصرف عسل و استفاده از مرطوبکننده هوا به کاهش سوزش گلو و خارش کمک میکنند. همچنین، اجتناب از تماس با دیگران و رعایت بهداشت فردی برای پیشگیری از انتشار ویروس ضروری است.
.png)